Dzieje polskiego okrętu podwodnego „Orzeł” (od początków września 1939 roku aż do jego zaginięcia na przełomie maja i czerwca 1940 roku), który w pierwszych tygodniach II wojny światowej uciekł z internowania w Estonii – bez dział, sprzętu nawigacyjnego i kapitana, z uszkodzonym silnikiem, zaledwie kilkoma torpedami i niewielkimi zapasami żywności. Zdążył jeszcze wziąć udział w kampanii norweskiej, ale zatonął wówczas w niewyjaśnionych okolicznościach. Przedstawione tu wydarzenia nie pokrywają się w pełni z historią jednostki, choć ogólne ich zarysy są prawdziwe.